De aanwijsbaren
Wie deel uitmaakt van een identificeerbare groep die zich onderscheidt van de anderen, heeft pech: hij (of zij) is aanwijsbaar.
De anderen niet.
Op welke grond de aanwijsbaren zich onderscheiden en een groep vormen is niet heel relevant. Het aanwijsbaar zijn zelf is belangrijk.
Dat stelt de anderen in staat met de vinger te wijzen. Zij hebben een object waarop zij hun angst, afgunst of agressie kunnen projecteren. – En als zij daarna hun zwarte bivakmutsen afdoen en verstoppen, blijven zij zelf onaanwijsbaar.