Een dosis vrij geestesleven
Steeds meer menen hebben bedenkingen bij het vaccineren van hun kinderen volgens het rijksvaccinatieprogramma. De discussie over zin en onzin van het vaccineren is als een veenbrand die steeds vaker oplaait.
Voorstanders van vaccineren zijn er in verschillende soorten. De robuuste types onder hen willen gewoon een vaccinatieplicht. Je hebt er ook die van de school van het ‘uitroken’ zijn: laat kinderopvang niet-gevaccineerde kinderen weigeren. En er is ook de categorie voorstanders die wijzen op het belang van ‘goede voorlichting’, ‘het gesprek aangaan met onwillige ouders’ en ‘het tegengaan van desinformatie’.
De vertegenwoordigers van deze laatste soort zijn, vast en zeker onbedoeld,… een beetje eng. Met goede voorlichting bedoelen ze de informatie die argumenten vóór het vaccineren weergeeft en twijfels bij het vaccineren moet wegnemen. Met een goed gesprek bedoelen ze het gesprek dat ouders moet stimuleren te vaccineren. En met het tegengaan van desinformatie bedoelen ze het wegschuiven van informatie en zienswijzen die niet stroken met hun vaccinatiestandpunt.
Nu wordt in het voorgaande geen pleidooi tegen vaccineren gehouden. Het besluit al dan niet te vaccineren is aan de betrokkenen, en aan niemand anders. Een vaccinatieplicht is uit den boze, en de tactiek van het uitroken schurkt aan tegen discriminatie en leidt tot diepere verdeeldheid.
Alleen een dosis vrij geestesleven kan in dit vraagstuk vruchtbaar werken. Dat zou hier betekenen: een open gesprek en een vrij onderzoek naar alle aspecten van het vaccineren. En verdergaand nog: de fundamentele vraagstelling naar gezondheid en ziekte (wat is gezondheid; wat is ziekte; wat betekenen zij in een mensenleven) zou in dit gesprek en onderzoek betrokken moeten worden. En bovendien moet de ‘wetenschappelijkheid van de wetenschap’ aan bod komen, waarin duidelijk moet worden of de wetenschap in zichzelf onbevooroordeeld te werk gaat en of de wetenschap zich vrij van economische, politieke of ideologische belangen kan ontwikkelen.
Uit een open en onderzoekend gesprek zoals aangeduid, kunnen de feiten en gezichtspunten naar voren komen die de bodem kunnen vormen waarop de betrokkenen hun eigen, individuele besluit nemen over vaccineren.
Alleen een vrij geestesleven helpt.