Terug in de tijd
Is het niet zo dat de menselijke ontwikkeling uiteindelijk toch een voortschrijdende aangelegenheid is? Dat de mens van vandaag een stapje verder is dan die van gisteren?
We mogen niet uitsluiten dat dit het geval is, maar niet als het gaat over het denken over democratie.
Want dat is aan ernstig verval onderhevig.
Aan talkshowtafels, in radioprogramma’s, in de sociale media: overal wordt op spitse of verontwaardigde toon gesteld dat de 1 komma zoveel miljoen kiezers op die, of op die, partij toch niet uitgesloten mogen worden, hun partij moet in de regering want anders wordt hen groot onrecht aangedaan en stelt de democratie niks voor.
Niks naars of lelijks over de mensen die deze gedachte uiten, maar het is een gedachte waaraan weinig denkkracht besteed is. Meestal wordt hiermee ook geen gedachte maar een gevoel geuit. En degenen die met dat gevoel zitten opgezadeld, ik wens hen rust en inzicht, dat helpt.
Veel lelijker en naardere kanttekeningen moeten we plaatsen bij degenen die deze wangedachte werkelijk denken en verspreiden, zij werken mee aan een ontwikkeling die teruggaat in de tijd.